Głównym celem artykułu jest określenie czy wśród regionów Unii Europejskiej nastąpiły procesy redukowania, czy wzrostu zróżnicowania w wydajności pracy w rolnictwie. Badaniem objęto 212 regionów Wspólnoty na poziomie NUTS 2. Do oszacowania dysproporcji międzyregionalnych wykorzystano współczynnik σ-konwergencji. Jak wykazały wyniki badań, w latach 2000-2008 następował proces niwelowania dysproporcji przestrzennych pomiędzy regionami UE w wydajności pracy wyrażonej wartością dodaną brutto na osobę zatrudnioną w rolnictwie. Mimo zachodzących pozytywnych zmian skutkujących poprawą efektywności pracy w sektorze rolnym w UE-12, nadal jednak są duże różnice między regionami w tych krajach a odpowiednimi w UE-15. Dowodzi to konieczności dalszych przemian struktur agrarnych i wytwórczych. Jest to szczególnie istotne w kontekście konkurencyjności rolnictwa tych państw na rynku międzynarodowym.