Celem artykułu jest rozpoznanie zmian w konsumpcji mięsa drobiowego surowego (schłodzonego i mrożonego) w gospodarstwach domowych według grup społecznoekonomicznych ludności, ze szczególnym zwróceniem uwagi na samozaopatrzenie. W długim okresie samozaopatrzenie w drób wykazuje tendencję do spadku jego poziomu i jest ono zróżnicowane w badanych grupach, co znajduje potwierdzenie w badaniach. Do realizacji celu wykorzystano metody statystyki opisowej (analiza zmian w czasie i analiza struktury) oraz badania budżetów gospodarstw domowych prowadzone przez GUS. Badaniami objęto dane za lata 2005, 2010 i 2015-2022. Spożycie naturalne mięsa drobiowego (w tym zarówno mięsa z kur, kogutów i kurcząt, jak i pozostałego drobiu) zmniejszało się we wszystkich grupach gospodarstw domowych. Malejącej autokonsumpcji tego mięsa towarzyszyło obniżanie udziału samozaopatrzenia w jego spożyciu. W badanym okresie najwięcej drobiu z samozaopatrzenia spożywano w gospodarstwach domowych rolników, najmniej w gospodarstwach domowych pracujących na własny rachunek. W gospodarstwach domowych o wyższych dochodach część samozaopatrzenia w drób jest prawdopodobnie częściej zastępowana produktami niszowymi i przetworzonymi oraz posiłkami spożywanymi poza domem, natomiast w gospodarstwach domowych o niskich dochodach – asortymentami pochodzącymi z drobiu konwencjonalnego. Zmniejszanie liczby gospodarstw utrzymujących drób nie będzie sprzyjać zwiększeniu samozaopatrzenia.