Celem badań było porównanie pod względem produkcyjnym i ekonomicznym dwóch sposobów renowacji użytku zielonego (po orce i po powierzchniowym wzruszeniu wierzchniej warstwy gleby na głębokość 5 cm) oraz stwierdzenie, która z 3 mieszanek bobowato-trawiastych będzie najbardziej przydatna do renowacji użytku zielonego w warunkach badań. Badania polowe przeprowadzono w latach 2013-2016 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG-PIB w Grabowie, na glebie płowej (pgm.gl), w warunkach ekologicznych. Pierwszym czynnikiem były 2 sposoby renowacji użytku zielonego: A – po orce + wysiew mieszanek siewnikiem zbożowym, B – po uprawie gleby na głębokość 5 cm kompaktową broną talerzową + wysiew nasion siewnikiem zbożowym (czynnik I). Drugim czynnikiem były 3 mieszanki: Krasula + 3,5 kg/ha koniczyny białej odmiany Romena, Cent 4 i mieszanka autorska. Renowacja użytku zielonego metodą uproszczoną po bronie kompaktowej (obiekt B) dała korzystniejsze efekty produkcyjne i ekonomiczne od przeprowadzonej metodą pełnej uprawy gleby po orce (obiekt A). Uzyskanie podobnych parametrów oceny ekonomiczno-produkcyjnej dla porównywanych mieszanek bobowato-trawiastych wskazuje na ich przydatność do renowacji użytku zielonego w warunkach przeprowadzonych badań. Koszty nawozów i paliwa stanowiły łącznie 84,1-86,9% kosztów bezpośrednich ponoszonych na produkcję paszy.