Celem artykułu jest rozpoznanie implikacji wdrażania polityki klimatyczno-energetycznej dla obszarów wiejskich. Dzięki wytwarzanym tu surowcom energetycznym, a także coraz częściej energii, w latach 2006-2016 dwukrotnie zwiększył się udział OZE w produkcji energii pierwotnej – z 7,8 do 13,9%. Jej głównym źródłem była biomasa, ale od 2010 roku znacznie szybciej wzrasta wykorzystanie energii słonecznej i wiatrowej. Na podstawie przeprowadzonych analizy stwierdzono, że do roku 2050 większość surowców energetycznych i energii ze źródeł odnawialnych będzie wytwarzana w rolnictwie i na obszarach wiejskich. Realizacja zobowiązań wynikających z unijnej polityki klimatycznej i energetycznej może być impulsem dla rozwoju obszarów wiejskich.