Celem badań była ocena celów współpracy gospodarstw ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru rozwojowego. Zastosowano analizę PCA. Analizy dokonano ze względu na utrzymywane gatunki (bydło, owce, świnie), cechy demograficzne oraz wielkość gospodarstw. Zbadano 145 gospodarstw w południowo-wschodniej Polsce. Narzędziem badawczych był kwestionariusz wywiadu bezpośredniego. Do analizy danych wykorzystano metodę głównych składowych (PCA), która wskazała cele współdziałania najbardziej skorelowane z wymiarem „rozwój” (wspólne pozyskiwanie środków na inwestycje, realizację wspólnych projektów, działanie na rzecz środowiska, barter usług). Hodowcy różnili się sposobem myślenia o współpracy rozwojowej. Podejmowanie współpracy rozwojowej powiązane było z wykształceniem i wiekiem rolników oraz wielkością gospodarstwa. Bez większego znaczenia okazał się m.in. staż pracy w rolnictwie.