Celem artykułu jest ocena ekonomicznych skutków polityki bezpieczeństwa żywności w świetle teorii austriackiej szkoły ekonomii. Polityka bezpieczeństwa żywności narzuca rygorystyczne wymagania w produkcji i konsumpcji żywności, przez co pozbawia żywność naturalnego charakteru. Tego rodzaju polityka ignoruje zróżnicowane potrzeby konsumentów. Wymagania sanitarne, weterynaryjne i techniczne ograniczają również możliwości produkcji żywności przez rozdrobnione gospodarstwa rolne. Funkcję przetwórstwa żywności przejmuje skoncentrowany przemysł spożywczy. Następuje transfer wartości dodanej z rolnictwa do przemysłu i handlu.